Of misschien had ik voor deze column een andere titel moeten kiezen, zoiets als: ‘paasherinnering’. Want het woord ‘gedachte’ roept associaties op met de vraag: ‘En, vertel eens, hoe denkt u nu over Pasen?’ Nou, die gedachte wilde ik op deze plek maar even overslaan, daar is al meer dan genoeg over gezegd en geschreven.
Nee, al wandelend door de langzaam ontluikende voorjaarstuin, waarin tere bloemetjes aarzelend de kopjes opsteken, de takken en twijgen van de bomen al weer zachtjes beginnen uit te botten, schoot mij een herinnering te binnen. Het is weliswaar meer dan vijfentwintig jaar geleden, maar ik zie nog helder voor me hoe ik naar de woonkamer liep, bloemgietertje gevuld met water in de hand. Een paar dagen daarvoor had ik een doods ogende fuchsia in de vensterbank gezet, met een waarschijnlijk valse soort hoop dat deze plant het toch weer ging doen wanneer ik er maar goed voor zorgde. Daarbij denkend aan en vermoedelijk leunend op een uitspraak van Václav Havel, de Tsjechische dissident en latere president die ooit iets prachtigs zei over hoop: ‘Hoop is niet de overtuiging dat iets in orde zal komen, maar de zekerheid dat iets zinvol is, hoe het ook afloopt’. Dus toog ik eens in de zoveel dagen met mijn zinvolle gietertje water naar de doods ogende plant. Er gebeurde werkelijk niets, en toch bleef ik koppig volharden in mijn hoop. In de trant van: je weet maar nooit wat er op totaal onverwachte wijze tóch zou kunnen gebeuren! Het is immers zinvol om te blijven hopen op een wonder, dus bleef ik maar lopen en hopen.
Totdat, op een goede dag, je houdt het niet voor mogelijk, het vermoeden van een groen puntje zichtbaar werd! Ik hield mijn adem in. Zou het dan toch …? Vanzelfsprekend werd de gang naar de vensterbank in de woonkamer frequenter, en op de derde dag, na dat vermoeden van een groen puntje, werd er inderdaad een minuscuul klein blaadje zichtbaar. En nu komt het meest ongeloofwaardige, maar toch is het werkelijk waar, ik realiseerde me dat de christelijke wereld uitgerekend op die dag het feest van Pasen vierde.
Ja, hoop is niet de overtuiging dat iets in orde zal komen, maar de zekerheid dat iets zinvol is, hoe het ook afloopt! Niet voor niets is het woord hoop binnengeslopen in het gezegde: hoop doet leven! Als deze herinnering geen mooie paasgedachte is …
Foekje Dijk
Dank voor je blij stemmend gediht in deze zeer sombere tijd.
Klaske