Je hebt van die mensen die alles graag tot in de puntjes regelen. Het liefst dan ook nog vier of vijf cijfers achter de komma in de berekening meenemen, om alles maar zoveel mogelijk in de hand te hebben. Als er dan iets onverwachts gebeurt, zit men met de handen in het haar. Het is te hopen dat deze lieden dan tot de ontdekking komen dat het leven gewoonweg niet te regelen is. Eerder zou het leven gezien moeten worden als een avontuur waardoor we leren volwassen te worden. Dit is geen pleidooi om dus in het vervolg alle opties die zich voordoen niet zorgvuldig te overwegen. Maar wanneer we wachten tot we honderd procent zeker zijn van onze zaak is het vaak te laat. Het is ook daarom dat wij binnen onze vrijzinnige geloofsgemeenschappen graag een thema aandragen dat eindigt met puntjes … Om zodoende ruimte te scheppen voor datgene wat niet van te voren in te vullen valt, om te voorkomen dat er met té grote stelligheid iets beweerd wordt wat niet waargemaakt kan worden. Elkaar ruimte te laten om van het onzekere avontuur, dat leven tenslotte is, te leren.

Foekje Dijk