Deze zomer was ik in Parijs, een stad waar alles groot is. De gebouwen zijn groot, net als de massa´s mensen die in de rij staan om er even in te mogen kijken. Zelfs bij de Notre Dame is het druk, hoewel je daar helemaal niet naar binnen kunt. Sinds de brand van vier jaar geleden wordt er hard gewerkt om de kerk in oude glorie te herstellen. Van de buitenkant is te zien wat een enorme klus het is. En het mag wat kosten.
De week daarna was ik op het platteland van Normandië. Ook daar zijn veel kerkgebouwen die wel een herstelbeurt kunnen gebruiken, maar daar gebeurt het niet. De dorpjes zijn half leeggelopen en toeristen laten zich niet zien. Er zijn geen mensen, er is geen geld. Ik kwam bij een kerkje aan zee dat helemaal geen dak meer heeft. Ooit was het een plek waar pelgrims heen trokken, nu is het leeg en vervallen. Dat is dan wel mooi in Frankrijk, dat zoiets er gewoon mag staan en mag vervallen, zonder hekken en linten en waarschuwingsborden. Het staat er gewoon zoals het is.
Hoe zou het zijn als ze de Notre Dame ook zo lieten staan? Dat was best een goed idee geweest. Het gewoon laten staan zoals het er staat, beschadigd door de brand. Verder mag het vervallen door de tijd, door weer en wind. Parijs heeft de Notre Dame niet nodig. Er zijn genoeg kerken voor wie nog naar een kerk wil. Aan statussymbolen heeft de stad geen gebrek, de toeristen komen toch wel.
Wat als al het geld voor de Notre Dame zou gaan naar kleine kerkjes op het platteland? Met de miljarden voor die ene kerk zou je ontelbaar veel kleine kerkjes kunnen redden. Dat zou toch mooi zijn. Ik geloof namelijk in kleine kerkjes. Niet in die grote toeristenmagneten, niet in kathedralen met pracht en praal. Ik geloof in die kleine plekken in dorpen, oases in een stad.
Gelukkig hebben wij die nog wel. Of je het een kerk noemt of liever een vrijzinnige vereniging, de naam is niet waar het om gaat. We hebben plekken waar een kaars brandt, waar muziek klinkt, waar gesproken wordt en waar het stil kan zijn. We zorgen voor momenten van ontmoeting. Ik ben liever met twintig mensen in een kerkje op de Veluwe dan met duizenden in de Notre Dame.
Jasper van der Horst