Nieuwjaarskoekje

Jasper van der Horst –
Rond 1 januari is het tijd voor kniepertjes of rolletjes. Het is een traditie in het oosten van het land, met hier en daar verschillen. Hoe je het noemt en schrijft, dat verschilt een beetje. Ook kan de betekenis verschillen. Een gangbare gedachte is dat je de platte koekjes met oudjaar eet, omdat het jaar zich dan helemaal heeft ontvouwd. In januari eet je de opgerolde versie, omdat het nog verborgen is wat het nieuwe jaar zal brengen. Het kan echter ook andersom: het oude jaar opgerold en het nieuwe jaar dat open voor je ligt.
Die laatste betekenis spreekt mij meer aan. Uiteraard is het onbekend wat het nieuwe jaar zal brengen, maar zo’n rolletje suggereert dat het al vast ligt. Alsof er al een scenario klaar ligt, waar ik nog geen weet van heb en ook niks aan kan doen. Zoiets als voorbestemming of voorbeschikking? Nee, dan liever de openheid van het platte koekje. Die zijn bovendien een stuk gemakkelijker om zonder kruimelen op te eten!
In 2024 is mij weer duidelijk geworden hoe een jaar anders kan verlopen dan verwacht. Aan het begin was ik bezig met geestelijke verzorging, zowel in studie als praktijk. In de loop van het jaar heb ik besloten de studie niet te vervolgen. In het najaar kwam er een eind aan mijn activiteiten als geestelijk verzorger in Zwolle. Ik had het liever anders gezien, maar zo is het gegaan. Je hebt niet altijd alles zelf in de hand.
Voor 2025 heb ik opnieuw verwachtingen, waar het mijn werk betreft. Ik ben niet meer actief in geestelijke verzorging, waardoor ik mij meer kan richten op de vrijzinnige verenigingen. Daar verheug ik me op. Naast Assen en Heerde mag ik vanaf februari in Hattem aan de slag. Ik krijg ook meer ruimte om op landelijk niveau actief te zijn in conventen van voorgangers. Op al die plekken, lokaal en landelijk, zal gedacht en gesproken worden over de manier waarop een vrijzinnige vereniging vorm en inhoud krijgt. Ik verwacht boeiende gesprekken daarover, niet om te navelstaren, maar om te ontdekken hoe we relevant kunnen blijven voor onszelf en voor anderen. Waar ik vooral naar uitkijk is het gewone contact met mensen. Het is bijzonder om me opnieuw te voegen in de Hattemse gemeenschap, nadat ik er drie jaar geleden een ruim halfjaar ad interim ben geweest. En op plekken waar ik al langer ben, zoals in Heerde, ervaar ik dat het fijn is om langere tijd samen op te trekken en elkaar beter te leren kennen. Tot zover mijn plannen en gedachten voor 2025, wat betreft mijn voorgangerswerk. Nu ben ik benieuwd hoe het voor u is. Hoe stapt u het nieuwe jaar in? De meeste lezers van Tweeluik zullen geen plannen voor studie of werk maken. Misschien zijn er andere plannen, in de sfeer van familie of hobby of op reis gaan. Voor sommigen zijn de mogelijkheden beperkt en de marges heel smal. Is het dan toch mogelijk om plannen en verwachtingen te hebben? Wordt het een jaar om naar uit te kijken of hou je je hart vast voor hoe het zal gaan?
Het jaar ligt open als een plat rond koekje. Je weet niet hoe je het zult beleven en hoe het zal smaken. Je weet niet wat zich aandient of wat je er van kunt maken. Mijn wens is dat het lukt om 2025 aan te vangen met openheid voor wat komt. Niets is zeker, gelukkig maar. Grote kans dat het anders zal zijn dan je nu denkt.
Graag tot ziens in 2025!