Binnenkort, dat is te zeggen, volgende week, gaan de christelijke geloofsgemeenschappen de zogenoemde ‘stille week’ in. Een opmaat naar Pasen, het feest waar de ultieme opstandigheid tegen dodelijke krachten en machten gevierd wordt.
Vreemd genoeg schoot mij bij het denken aan deze naderende feestelijkheden een oud gezegde te binnen: zij hangen de lier aan de wilgen. Met andere woorden, zij stoppen ergens mee. Het houdt op. Het wordt stil, er komt zelfs geen muziek meer uit.
Deze uitdrukking komt uit het bijbelboek van de psalmen, Aan de rivieren van Babel, daar zaten wij treurend en dachten aan Sion. In de wilgen op de oever hingen wij onze lieren. Het gaat hier om de Israëlieten die treuren over het feit dat ze als ballingen leven. Uit verdriet hierover maken ze zelfs geen muziek meer.
Dat is iets wat vele mensen vandaag de dag voelen, geknecht door de maatregelen rondom Covid 19. Er is voor velen geen muziek van het leven meer. En toch, let wel: zelfs wanneer je de harp aan de wilgen hangt, kan de wind nóg steeds spelen met de snaren en muziek maken! Een opwekkende gedachte richting Pasen.

Foekje Dijk